Euroforum

Euroforum organiseert jaarlijks diverse congressen, opleidingen en trainingen voor professionals en managers bij bedrijven, overheden en non-profit organisaties.

Video-interview: Functie van de Business Controller bij Aviko

De functie van de (business) controller binnen Aviko. Hoe ziet deze rol eruit, waar liggen de verantwoordelijkheden en wat zijn belangrijke waarden waaraan een (business) controller moet voldoen?

Je bent een vakman en je begint als vakman, dus het gevoel hoe een financieel resultaat gemaakt wordt, het verschil tussen debet en credit is belangrijk, maar hoe vertaal ik die boekhouding richting het operationeel management, daar komt de business controller in dienst.

[youtube url=”https://www.youtube.com/watch?v=-ahdlGVJaog” width=”560″ height=”315″]

Transcriptie van het interview

Bij Aviko hebben we het zo georganiseerd dat de business controller hiërarchisch valt onder de operationele managers. Dat geeft hem de mogelijkheid om relaties aan te gaan binnen de discipline en hij is daardoor wat minder de politieagent. Dat hebben wij bewust zo georganiseerd. Je ziet vaak ook dat een business controller rapporteert aan een CFO, maar dat willen we niet. Hij is eigenlijk de vooruitgeschoven post van Finance in de operationele organisatie. Het voordeel is dat hij rapporteert aan de operationele lijn en daardoor zelf niet vooringenomen richting Finance is. Men heeft zo ook veel minder het gevoel heeft dat er een politieagent op hen zit te letten, zit na te rekenen, die bezig is met allerlei controles. Hij is echt ten dienste van het operationele management en helpt hen om de business te runnen.

Een belangrijk onderdeel is dat een business controller zijn blik naar buiten gericht heeft. Daar besteed ik zelf ook veel tijd aan. Dat verwacht ik ook van mijn controllers, dat ze gevoel hebben voor wat er in de inkoopmarkt speelt. Je kunt je voorstellen, wij verwerken ongeveer 1,7 miljoen ton aardappels per jaar. Elk jaar is een nieuw jaar en elk jaar hebben we weer uitdagingen wat betreft de oogst. Je wil dat controllers het gevoel hebben wat dat betekent voor het risico binnen het bedrijf. Hoe kun je daar beter op inspelen. Soms moeten we juist versnellen met verkoop, soms moet de verkoop wat langzamer plaatsvinden. Soms is er wat meer druk op een productiecontroller om de goede aardappelen wel te verwerken, anders niet. Dat kan iemand alleen maar beoordelen als hij het gevoel heeft waar Aviko staat in de markt, dan kan hij zijn bijdrage leveren.

Daarnaast merk ik ook zelf, als je onderhandelingen voert met potentiële acquisitiekandidaten, dan is het belangrijk dat je met hen ook op niveau mee kunt praten over: hoe zit de markt in elkaar, waar zitten de opportunities, waar zitten de risico’s, dat je een goed gevoel hebt hoe je je business kunt doen in het bedrijf.

Het begint eigenlijk met je cijfermatige onderbouwing. Je bent een vakman en je begint als vakman, dus het gevoel hoe een financieel resultaat gemaakt wordt, het verschil tussen debet en credit is belangrijk, maar hoe vertaal ik die boekhouding richting het operationeel management, daar komt de business controller in dienst. Hij moet zijn voeten wel in de klei hebben van die Financial accounting, maar van daaruit moet hij de cijfers gebruiken als een uitdaging naar het operationeel management toe: wat kun je ermee, waar gaat het goed, waar kan het beter en ook met name waar zitten risico’s en hebben we die wel voldoende afgedekt. Hoe ontwikkelen de risico’s zich naarmate het bedrijf verandert.

We leven in een sterk veranderende wereld en binnen de food industrie merken we dat heel sterk. Dat bijvoorbeeld het aardappelareaal vermindert, omdat er steeds meer concurrerende gewassen zijn. Wat betekent dat voor onze aardappelprijs, wat betekent dat voor de indekking van onze aardappelpositie naar onze verkooppositie toe. Daar moet zo’n controller een heel goed gevoel voor hebben.

[easy-social-share buttons="facebook,twitter" counters=0 style="button"]

Risicomanagement 2.0

Artikel door Prof. Dr. AMM Tjeu Blommaert

Inzake risicomanagement is de laatste paar jaar veel gezegd en geschreven. Er is ook veel kritiek geweest: de existentiële vraag is opgeworpen of de kredietcrisis in de financiële sector zich ‘ondanks’ of ‘dankzij’ het risicomanagement bij deze instellingen heeft voorgedaan. Want jarenlang ging de sector er prat op dat deze zeer geavanceerde en uitgekiende risico meet- en alarmsystemen in gebruik had. Dat was natuurlijk ook logisch want een financiële instelling handelt dagelijks in risico’s, risicomanagement is dé kerncompetentie van een financiële instelling. En dan toch vindt er in de sector een crisis plaats zoals nimmer of zelden vertoond. Hoe kon dat zo maar gebeuren? Hebben we er iets van geleerd, wat dan?

Perfect storm

En dan zo’n 5 jaar na de crisis gaat risicomanagement (RM) een volgende fase in, zeg maar RM-2.0. De grote verzekeringsmaatschappijen hebben van de crisis geleerd dat ze hun risico’s moeten beperken. Zo maar ‘even’ een exposure van EUR 5 mrd accepteren, ook al is de te ontvangen premie hoog, is niet meer van deze tijd. Want de crisis heeft geleerd dat er in veel gevallen sprake is van een ‘perfect storm’, dat wil zeggen, meerdere risico’s doen zich zo wat tegelijkertijd op meerdere plaatsen voor. En dan is de vraag: Kun je als verzekeringsmaatschappij al deze aanspraken waarmaken? Grote verzekeringsmaatschappijen beperken hun aansprakelijkheid daarom tot enkele miljarden per polis, zeg EUR 2 mrd. Maar wat moet een bedrijf dan doen wanneer het gaat om een project van zeg EUR 5 mrd?

Door deze ontwikkeling moeten bedrijven terug naar de basis omdat het risico simpelweg onderbrengen bij een verzekeringsmaatschappij niet meer kan. Welke risico’s zullen ze dan beter in eigen huis en welke zullen extern worden ondergebracht? Wat betekent dit voor alle spelers in de betreffende waardeketen? Dit zijn vraagstukken van RM-2.0 hetgeen erop neerkomt dat er compleet andere afwegingen gemaakt moeten worden inzake risico’s. Een en ander is bij diverse bedrijven in ontwikkeling, er is nog geen uitgekristalliseerde kennis of een of andere ‘best practice’ in dezen. Dit maakt de discussie inzake hoe risicomanagement in te richten en te structuren alleen maar interessanter.

[easy-social-share buttons="facebook,twitter" counters=0 style="button"]

Opleidingen een tijdsverspilling?

Toin jansen, Februari 2014

Wellicht vragen om moeilijkheden om mijn eerste blog voor een trainingsorganisatie deze titel mee te geven. Maar dit is natuurlijk niet zonder reden, want een opleiding kan zeker tijdsverspilling zijn.

In de huidige economisch donkere tijden is het al moeilijk genoeg om wat geld los te kloppen uit het nog steeds krimpende opleidingsbudget. Dus als je dan, na lang praten en overtuigen, die EURO´s mag gaan besteden, dan ga je snel op zoek naar iets goeds.

En motiverend is het, het bijwonen van zo´n seminar of het volgen van zo´n opleiding. Je hoort veel nuttige zaken, ontdekt nieuwe relevante theorieën en ontmoet interessante mensen.

En dan komt het moment waarop de geïnvesteerde tijd en EURO´s omgezet worden in iets nuttigs, of langzaam door het toilet gespoeld worden. Want als je terug komt, moet je de zee van e-mails afwerken en de achterstand die je opgelopen hebt tijdens je opleiding inlopen. Voordat je het weet is het weer ´business als usual´. En na zes maanden is de opleiding een vage herinnering in je lange termijn geheugen geworden.

Opleiding zonder gerichte toepassing van de opgedane kennis en vaardigheden is een gegarandeerde verspilling van tijd. Om dit te voorkomen moet je al voordat je met de opleiding begint nadenken over hoe je de opgedane kennis gaat omzetten in harde actie. Nadenken hoe je de kennis en ervaring zult gebruiken om je gedrag te veranderen. Want dat betekent het vaak: zaken op een andere manier bekijken, benaderen, uitvoeren. En verandering van gedrag is lastig…heel erg lastig. Zet daarom alle mogelijke middelen in om de return on trainingsinvestment te verhogen. Ik noem er een aantal: vertel zoveel mogelijk mensen wat je anders gaat doen, dit creëert sociale dwang. Nog beter is om je pas opgedane kennis binnen je eigen organisatie te delen: in een half uur vertellen wat je geleerd hebt. Hiermee sla je twee vliegen in een klap: om te doceren moet je boven de stof staan en anderen kunnen delen in je kennis. Kies een aantal taken of projecten waarop je de nieuwe inzichten en vaardigheden kunt loslaten. Kijk na een week, een maand en twee maanden: wat heb ik gedaan met mijn training, om daarna indien nodig verdere actie te ondernemen.

Wie denkt dat het verkrijgen van de goedkeuring voor het volgen van een opleiding de grootste uitdaging is, onderschat hoe moeilijk het is om de opleiding om te zetten in een toevoegde waarde. Opleidingen zijn alleen een tijdsverspilling, als je dit zelf toelaat.

[easy-social-share buttons="facebook,twitter" counters=0 style="button"]

Bouw & onderhoud relatie(s) met business managers

De oude boekhouder die zich alleen maar met cijfers bezig houdt, is niet meer. De hedendaagse controller doet veel meer dan dan doet. Hij of kijkt achter de cijfers, kijkt vooruit en is een strategisch partner voor het management. Klinkt goed, maar hoe doe je dat in de praktijk? Experts Ross Paterson en Bart Vermaas, directeuren van CFO Partners, geven de komende weken een aantal nuttige tips.

Tip van deze week:
Bouw & onderhoud relatie(s) met business managers.

Om je strategische vaardigheden als controller een kans te geven, moet je een relatie hebben met de business manager. Zodra je een relatie hebt, wordt je eerder betrokken bij strategische discussies en vraagstukken. Verdiep je dus in de persoon achter de business manager en praat eens over non-finance onderwerpen. Ontdek wat zijn grootste uitdagingen zijn. Daarmee wordt je zijn vertrouwenspersoon, ook voor de strategische onderwerpen.

 

[easy-social-share buttons="facebook,twitter" counters=0 style="button"]

Controller aan het woord – Kritisch en oprecht balanceren

Interview met Karin Hogendorf, door Jessica Maas

In een korte serie komen controllers zelf aan het woord. Over hun functie en met advies!

Deze week een interview met Karin Hogendorf (34)

“Ik ben sinds 2005 werkzaam als Business Controller bij GGZ Drenthe. Er wordt door wijzigingen in de financiersystematiek binnen onze organisatie steeds meer van ons gevraagd. We moeten steeds meer met de ‘business’ mee kunnen kijken. Dat maakt het vak steeds leuker en interessanter. Je wordt meer en meer de businesspartner van de manager.”

Hogendorf volgde het afgelopen jaar de controllers opleiding van Euroforum. ,,Het is altijd goed om even stil te staan bij wat je eingenlijk doet en hoe je het doet. Het is mooi dat de docenten het vak zo’n warm hart toedragen. Het onderdeel over de softskills vond ik het leukste. Vooral omdat je dan weer even in de spiegel kijkt. Ook heb ik geleerd hoe je je houding kunt aanpassen zodat je meer invloed krijgt.

Mijn advies.. Geniet van je vak. Zorg dat je een goede balans vindt tussen de verschillende belangen in de organisatie. Zowel het belang van de business als het algemene/ centrale belang. Het is vaak een spagaat waar je in zit, maar wanneer je kritisch en oprecht bent naar beide partijen zal je de balans wel vinden.”

[easy-social-share buttons="facebook,twitter" counters=0 style="button"]

Ook controllers hebben schoon genoeg van de afrekencultuur

Interview met Ed Vosselman, door Jessica Maas

Professor Ed Vosselman, hoogleraar accounting en management control aan de Radboud Universiteit in Nijmegen pleit voor een totale omslag. Weg met het doorgeslagen afrekencultuur. Terug naar het vertrouwen.

Accountants en controllers sputterden een paar jaar geleden nog vaak tegen toen hoogleraar Ed Vosselmans het einde van de ‘afrekencultuur’ aankondigde. Maar tijden zijn veranderd, zegt de professor. ,,Het model is stuk gelopen. Dat realiseren zich ook steeds meer mensen in de financiële sector. Het afrekenen, het straffen en belonen, het toezicht leidt niet tot meer efficiency. Integendeel.’’

De afrekencultuur zowel in private als publieke sector is veel te ver doorgeslagen. ,,Het systeem leidt tot narcisme, opportunisme en angst in de organisatie. Een gevaarlijke mix, waardoor mensen geneigd raken de werkelijkheid meer en meer naar hun hand te zetten.De gevolgen daarvan hebben we gezien.’’ Daar komt bij dat deze cultuur ook funest is voor innovatie binnen een organisatie.

Het is daarom tijd voor een radicale omslag. Waar volgens de professor niet het afrekenen, maar samenwerken, relaties en het probleem zelf centraal staat. ,,Een grote omslag, maar de tijd is er rijp voor. Door weer samen te werken, groeit ook het onderlinge vertrouwen. Het huidige systeem gaat ervan uit dat eigenlijk niemand te vertrouwen is.’’

Een enorme omslag, maar de hoogleraar is optimistisch. Die omslag is al aan de gang en zal zeker binnen vijf jaar een feit zijn, voorspelt hij ,,De nieuwe generaties zien de gevolgen en nadelen van het oude systeem heel helder. Zij stellen niet meer alleen het individu en geld verdienen centraal.’’

Maar hoe gaan business controllers mee in deze omslag? Ze zijn juist deze degene die van oudsher ‘controleren’. Ze zijn juist vaak de ‘rekenaars’ en soms ook de ‘afrekenaars’ geworden binnen de organiatie.  Vosselmans: ,,De controllers zullen met het management mee moeten lopen, relaties leggen, communicatieve vaardigheden zijn daarom ook zo belangrijk. Gelijktijdig moeten ze ook afstand bewaren. Maar veel controllers hebben zelf ook schoon genoeg van de afrekencultuur en vinden ook dat er fundamenteel wat moet veranderen.’’

 

[easy-social-share buttons="facebook,twitter" counters=0 style="button"]
Business-Controller.com website is van Euroforum BV. Privacy statement | Cookie statement | Copyright ©2024